Kartka z kalendarza

1792 – król Stanisław August Poniatowski ustanowił najwyższe polskie odznaczenie wojskowe Order Wojenny Virtuti Militari (tj. z łac. Męstwu wojskowemu, cnocie dzielności żołnierskiej). Dewizą Orderu stało się zawołanie „Honor i Ojczyzna”. Pierwsze odznaczenia otrzymało 44 żołnierzy wsławionych w bitwie pod Zieleńcami. Order nadawany był także w okresie Księstwa Warszawskiego, zaś później w Królestwie Polskim, władze rosyjskie nadały mu nazwę Order Wojskowy Polski i chcąc zdeprecjonować jego charakter, odznaczano nim np. oficerów polskich walczących po stronie rosyjskiej podczas Powstania Listopadowego. W II RP 1 sierpnia 1919 r. Sejm Ustawodawczy przywrócił Orderowi pierwotne znaczenie, a powołana przez Marszałka Józefa Piłsudskiego Kapituła, pierwszymi Orderami odznaczyła żyjących Powstańców Styczniowych.