2 lipca br. w klubie 6. Brygady Powietrznodesantowej w Krakowie odbyła się uroczystość z okazji 400-lecia obecności Zakonu Mniszek Dominikańskich w Krakowie na Gródku. Wziął w niej udział Szef Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych Jan Józef Kasprzyk, który z tej okazji wręczył Siostrom pamiątkowy ryngraf.

Uroczystość rozpoczęła się od przybliżenia jej uczestnikom losów Zakonu przez Bożenę Weber – historyka sztuki, muzykolog. Następnie miał miejsce występ artystyczny w wykonaniu Zespołu Pieśni i Tańca „Ziemia Myślenicka”.

W czasie uroczystości jubileuszowymi medalami pamiątkowymi zostali uhonorowani m.in. minister Jan Józef Kasprzyk, Prezes IPN Jarosław Szarek, Wiceprezes IPN Krzysztof Szwagrzyk oraz prof. Andrzej Nowak.

– Myślę, że to dla nas wszystkich ogromny honor i zaszczyt otrzymać ten medal w tę wielką rocznicę 400-tu lat bytności Sióstr w Krakowie. Dzieje Rzeczypospolitej to czas modlitwy i walki, zawsze ze sobą nierozerwalnie związanych. To od 1055 lat czas modlitwy o wolną i silną Polskę. To są te dwie czynności, które opisują najlepiej nasze doświadczenie historyczne, które jest aliansem różańca i szabli. 400 lat temu, kiedy powstawał klasztor, odnieśliśmy wielkie zwycięstwo pod Chocimiem i mówi się, że to wotum wdzięczności za tę wiktorię.

Modlitwa towarzyszyła nam wtedy, kiedy w I Rzeczypospolitej chcieliśmy budować silne, potężne i wielkie państwo. Później ta modlitwa, w tym modlitwa sióstr, towarzyszyła naszym zmaganiom o ocalenie niepodległości w potopie szwedzkim, w czasie konfederacji barskiej, w czasie tragicznych zaborów, w czasie I i II wojny światowej.

Niech modlitwa sióstr towarzyszy nam współczesnym w walce o taką Polskę, jakiej chcieli nasi przodkowie. O Polskę silnie zakorzenioną w Bogu, tradycji i wartościach, które są naszym fundamentem – powiedział Szef Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych Jan Józef Kasprzyk.

Uroczystość uświetnił koncert „Dziesięć życzeń” w wykonaniu Justyny Reczeniedi – solistki Polskiej Opery Królewskiej oraz Małgorzaty Piszek – pianistki Teatru Wielkiego – Opery Narodowej.

 --

Zakon Mniszek Dominikańskich w Krakowie na Gródku istnieje od XVII wieku. W 1621 roku kasztelanowa Anna z Branickich Lubomirska zakupiła „Gródek” dla Sióstr Dominikanek na klasztor, wznosząc również kościół przyklasztorny pod wezwaniem Najświętszej Maryi Panny Śnieżnej. Kościół został poświęcony 8 października 1634 roku.

Siostry rozpoczęły swoje regularne życie zakonne w uroczystość św. Michała Archanioła, 29 września 1621 roku. Ich losy wiązały się zawsze z losami Ojczyzny i miasta Krakowa. Częste w tamtych czasach zarazy i najazdy wrogów zmuszały je do opuszczania klasztoru.

W roku 1768, po zdobyciu Krakowa przez Moskali, klasztor „na Gródku” został zrabowany i spalony, a matka przeorysza Krystyna Dembińska i siostra Katarzyna Szwandrówna zamordowane. W trudnym czasie kasaty zakonów dla przetrwania siostry czasowo prowadziły szkołę dla dziewcząt.

W 1938 roku siostra Jordana Ostreyko z grupą ośmiu sióstr wyjechała do Kolonii Wileńskiej, aby dać podwaliny nowej fundacji. W czasie nazizmu oba klasztory udzielały schronienia osobom narodowości żydowskiej. Podczas II wojny światowej, w 1944 roku, siostry z „Gródka” zostały wysiedlone do pobliskiego klasztoru Sióstr Klarysek w Krakowie. W 1946 roku klasztor najpierw zajęli jeńcy ukraińscy, a potem Szpital Ujazdowski z Warszawy. Po wojnie z trudem i stopniowo udało się odzyskać klasztor i przywrócić w nim ścisłą klauzurę papieską.