Uroczystym Apelem na Cmentarzu Wojennym Polskich Żołnierzy w Drawsku Pomorskim upamiętniono 80. rocznicę zakończenia walk o Ziemię Drawską. W uroczystościach wziął udział zastępca Szefa UdSKiOR Michał Syska.
Przed pomnikiem żołnierzy I Armii Wojska Polskiego poległych w rejonie Drawska Pomorskiego, w operacji pomorskiej w lutym i marcu 1945 roku zgromadzili się kombatanci, przedstawiciele władz samorządowych z burmistrzem Drawska Pomorskiego, wojsko z Komendantem Centrum Szkolenia Wojsk Lądowych Drawsko, młodzież oraz licznie przybyli mieszkańcy.
Uroczystość z udziałem Kompanii Honorowej rozpoczęła się od podniesienia flagi państwowej i odegrania hymnu. Po słowach powitania, głos zabrał zastępca szefa UdSKiOR Michał Syska.
- Spotykamy się dzisiaj aby oddać hołd żołnierzom I Armii Wojska Polskiego, którzy w nocy z 3 na 4 marca 1945 r. zdobyli Drawsko Pomorskie. Wyczerpani, osłabieni bojem na Wale Pomorskim zdobyli to miasto. Oddajemy jednak dziś hołd wszystkim żołnierzom – również tym, którzy polegli. Warto pamiętać, że żołnierze I Armii rozpoczęli swój bój pod Lenino, a zakończyli drugiego maja 1945 r. zatykając biało – czerwoną flagę w stolicy III Rzeszy – Berlinie. Śmierć w bitwach poniosło ponad 60 tysięcy żołnierzy.
Minister Michał Syska zauważył również, że pod polskimi mundurami kryły się różne historie.
- Życiorysy żołnierzy I Armii odzwierciedlają skomplikowaną, a często tragiczną historię naszego kraju. W tych polskich mundurach byli: Zesłańcy Syberyjscy, dla których wstąpienie do wojska było przepustką, drogą ucieczki z tej nieludzkiej ziemi. Byli w tych mundurach również żołnierze Armii Krajowej, a także Powstańcy Warszawscy.
Zastępca Szefa UdSKiOR podkreślił rónież szczególny wymiar dzisiejszych obchodów.
- Jest dzisiaj z nami porucznik Józef Kwiatkowski, weteran walk na Wale Pomorskim, który w lutym 1945 roku uratował jednego ze swoich kolegów. Drugi kolega zaś zmarł w jego ramionach. Przez te 80 lat nie wiedział, gdzie spoczywa jego przyjaciel. Dzięki zaangażowaniu jego opiekuna dowiedział się, że ten grób znajduje się tutaj – w Drawsku Pomorskim.
Minister Michał Syska apelował również o pamięć.
- Wśród nas jest coraz mniej świadków, którzy doświadczyli piekła II Wojny Światowej. Coraz mniej jest wśród nas osób, które bezpośrednio mogą przekazywać nam historię tamtych wydarzeń. Jest z nami dziś jednak podporucznik Eugenia Sobczak, która również walczyła w szeregach 1 Armii wyzwalała Majdanek i była w Berlinie. Jest z nami pan Czesław Lenkiewicz– jeden z twórców koła Sybiraków w Drawsku Pomorskim. To ostatni świadkowie tamtych wydarzeń. Dlatego to na nas i następnych pokoleniach spoczywa ten wielki obowiązek niesienia tej sztafety pamięci. Ona musi trwać w kolejnych pokoleniach - mówił minister Syska.
Minister w imieniu Szefa UdSKiOR uhonorował medalami "Pro Bono Poloniae" i "Pro Patria" zasłużone dla krzewienia postaw patriotycznych i upamiętnianie walk o Ziemię Drawską osoby. Medalem ,,Pro Bono Poloniae" odznaczono por. Józefa Kwiatkowskiego i ppor. Eugenię Sobczak, zaś Medalem ,,Pro Patria" p. Czesława Lenkiewicza.
Przemówienia wygłosili również: Burmistrz Drawska Pomorskiego Krzysztof Czerwiński, poseł Paweł Suski, Wicewojewoda Zachodniopomorski Dawid Krystek i Wicemarszałek Województwa Zachodniopomorskiego Anna Bańkowska.
Na zakończenie uroczystości po krótkiej modlitwie, którą poprowadził kapelan garnizonu Drawsko ks. mjr Radosław Mazur przed pomnikiem pamięci złożono wieńce i wiązanki kwiatów, a na grobach żołnierzy zapalono znicze.
Bitwa o Drawsko stoczona w dniach 4-5 marca 1945 roku stanowiła element operacji pomorskiej. Atak na miasto nastąpił z trzech stron: od południa, od północnego wschodu i od północy. Saperzy zbudowali most na Drawie, przez który od 23:00 przeprawiła się część batalionów, które bezpośrednio po przeprawie uderzyły, spychając Niemców na północ. Walki ok. północy nawiązano także w północnej części miasta. Niemcy, zagrożeni okrążeniem, zaczęli się wycofywać. Walki trwały całą noc i zakończyły się nad ranem 5 marca 1945 roku.
W wyniku operacji pomorskiej wojska niemieckie na Pomorzu zostały rozbite, a ich resztki zostały zablokowane na Helu i Żuławach do końca wojny. Łącznie zginęło ponad 200 tysięcy Rosjan i prawie 9 tysięcy Polaków. Walki żołnierzy polskich o Kołobrzeg oraz o Drawsko Pomorskie zostały upamiętnione na Grobie Nieznanego Żołnierza w Warszawie.
