Dziś w Warszawie odbyły się uroczystości pogrzebowe śp. ppłk Aleksandry Zagórskiej po ekshumacji jej doczesnych szczątków.

Rozpoczęła je Msza święta w Katedrze polowej Wojska Polskiego, której przewodniczył ks. płk Kryspin Rak, wikariusz generalny biskupa polowego.

Następnie uroczystości pogrzebowe przeniosły się na Cmentarz Wojskowy na Powązkach. Tu spoczęły jej doczesne szczątki. Szef Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych Jan Józef Kasprzyk wspólnie z przedstawicielem Konsulatu Generalnego Rzeczypospolitej Polskiej we Lwowie Konsulem Rafałem Kocotem złożyli do grobu urnę z ziemią z Cmentarza Obrońców Lwowa, na którym spoczywa Jerzy Bitschan syn Aleksandry Zagórskiej.

- W 1965 roku, kiedy odbywał się Jej pogrzeb, podczas komunistycznego zniewolenia nie można było mówić prawdy o takich osobach jak Ona. Prawda o naszej historii, o naszej drodze do wolności była wówczas zakłamywana. Wreszcie przyszedł ten czas, kiedy nad trumną Aleksandry Zagórskiej chyli się sztandar Wojska Polskiego, chylą się inne sztandary i chorągwie. Wojsko Polskie prezentuje broń, a my możemy oddać cześć i chwałę kobiecie, bez której nie byłoby wolnej Polski - powiedział minister Kasprzyk.

Delegacja w składzie szef UdSKiOR Jan Józef Kasprzyk, Minister Jan Dziedziczak, Dyrektor Adam Siwek reprezentujący Prezesa IPN, Dowódca GW gen. Tomasz Dominikowski oraz Doradca Prezydenta RP Zofia Romaszewska złożyła także kwiaty na znajdującym się obok symbolicznym grobie Matki Nieznanego Żołnierza, Jadwigi Zarugiewiczowej. Podtrzymując w ten sposób kilkuletnią tradycją pamiętania w Dniu Matki o matkach wszystkich poległych żołnierzy.

Asystę Wojskową podczas uroczystości zapewniło Dowództwo Garnizonu Warszawa.

Organizatorem uroczystości był Urząd do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych oraz Instytut Pamięci Narodowej.

--

Ppłk Aleksandra Zagórska urodziła się 22 czerwca 1882 roku w Lublinie. Dzieciństwo spędziła w Sandomierzu, a dorastała w Zamościu oraz Radomiu. Od 1904 roku studiowała chemię na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Od 1905 roku była członkinią Organizacji Bojowej Polskiej Partii Socjalistycznej. W marcu 1908 roku została aresztowana i trafiła na Pawiak.

 W 1911 roku wstąpiła do Związku Walki Czynnej oraz do Związku Strzeleckiego we Lwowie. Podczas I wojny światowej była organizatorką kobiecej służby wywiadowczej I Brygady Legionów Polskich. Uczestniczyła w wojnie polsko-ukraińskiej. 4 listopada 1918 roku założyła organizację paramilitarną Ochotnicza Legia Kobiet. Aktywna była również w okresie międzywojennym. W 1928 roku organizowała Związek Legionistek Polskich, którego prezesem pozostała aż do wybuchu II wojny światowej. W czasie niemieckiej okupacji brała udział w konspiracji piłsudczykowskiego Konwentu Organizacji Niepodległościowej.

Po wojnie zamieszkała w Zakopanem. Zmarła 14 kwietnia 1965 roku.